การศึกษารอยเท้าคาร์บอนของผลิตภัณฑ์ (product carbon footprint study)

• | พิมพ์ |
•  อีเมล

รายละเอียด

ฮิต: 487

ขั้นตอนที่ 1 การกำหนดขอบเขต

การกำหนดขอบเขตเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการศึกษารอยเท้าคาร์บอนของผลิตภัณฑ์ (product carbon footprint study) ช่วยให้มั่นใจได้ว่ามีการใช้ความพยายามในปริมาณที่เหมาะสมในการรับข้อมูลที่ถูกต้องจากที่ที่เหมาะสมเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

มี 4 ขั้นตอนหลักในการกำหนดขอบเขตและควรดำเนินการตามลำดับ

1.      อธิบายผลิตภัณฑ์ที่จะประเมินและหน่วยวิเคราะห์

2.      วาดแผนผังวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ (product life cycle)

3.      ยอมรับ 'ขอบเขตของระบบ-system boundary' ของการศึกษา

4.      จัดลำดับความสำคัญของกิจกรรมการรวบรวมข้อมูล

1.1. อธิบายผลิตภัณฑ์ที่จะประเมินและหน่วยวิเคราะห์

จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องกำหนดผลิตภัณฑ์ที่จะประเมินไว้อย่างชัดเจนตั้งแต่เริ่มแรกสำหรับรอยเท้าคาร์บอนผลิตภัณฑ์ต้องกำหนดเป็น 'หน่วยการทำงาน - functional unit' หน่วยการทำงานจะกำหนดฟังก์ชันของผลิตภัณฑ์ที่จะถูกประเมินและปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่ข้อมูลที่เก็บรวบรวมทั้งหมดจะสัมพันธ์กัน

เหตุใดหน่วยการทำงาน (functional units) จึงมีความสำคัญ

ด้วยการกำหนดผลิตภัณฑ์ที่จะประเมินเป็นหน่วยการทำงานเชิงปริมาณจะให้การอ้างอิงว่าอินพุตและเอาต์พุตที่ศึกษาทั้งหมดในระบบผลิตภัณฑ์มีความเกี่ยวข้องกันซึ่งช่วยให้มั่นใจได้ถึงความสอดคล้องและความสามารถในการเปรียบเทียบของผลลัพธ์พิจารณาตัวอย่างการเปรียบเทียบผลิตภัณฑ์สีด้านล่าง

การกำหนดหน่วยการทำงานสำหรับบริการ

ไม่ว่าผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการประเมินนั้นเป็นผลิตภัณฑ์หรือเป็นบริการก็ควรใช้วิธีทั่วไปเดียวกันการกำหนดหน่วยการทำงานที่ชัดเจนสำหรับบริการเป็นสิ่งสำคัญมากและจำเป็นต้องได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบ

ตัวอย่างบางส่วนของหน่วยบริการรวมถึง:

•ประกันภัยรถยนต์ – การให้ความคุ้มครองประกันภัยรถยนต์เป็นระยะเวลา 1 ปี

• บริการแท็กซี่ –การเดินทางโดยแท็กซี่สำหรับผู้โดยสาร 1 คนระยะทาง 1 กม

•การทำความสะอาดหน้าต่าง – บริการทำความสะอาดหน้าต่างขนาด 1 ตร.ม

• ธนาคารออนไลน์ – การให้บริการธนาคารออนไลน์เป็นระยะเวลา 1 ปี

 

คำสำคัญที่ใช้ในส่วนนี้

•        หน่วยการทำงาน (Functional unit) – สมรรถนะเชิงปริมาณของระบบผลิตภัณฑ์เพื่อใช้เป็นหน่วยอ้างอิง
•        การไหลอ้างอิง (Reference flow) – ปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่ศึกษาที่จำเป็น เพื่อให้หน่วยการทำงาน(Functional unit) สมบูรณ์
•        ขอบเขตของระบบ (System boundary) – คำอธิบายของกระบวนการและกิจกรรมที่เป็นส่วนหนึ่งของระบบผลิตภัณฑ์และจะรวมอยู่ในการประเมิน

1.2. วาดแผนผังวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ (product life cycle)

เมื่อกำหนดหน่วยการทำงาน (functional unit) แล้วขั้นตอนต่อไปคือการกำหนดวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ที่จะประเมินขั้นตอนการทำแผนที่กระบวนการเป็นการฝึกระดมความคิดเบื้องต้นเพื่อจัดทำแผนที่ 'การไหล' ของวัสดุและพลังงานทั้งหมดที่เข้าและออกจากระบบผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในขณะผลิตและจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์ซึ่งจะกำหนดกรอบการทำงานสำหรับ 'ขอบเขตของระบบ -system boundary' (ดูขั้นตอนที่ 1.3 ) ซึ่งจะพิจารณา 'การไหล' เหล่านี้โดยละเอียดยิ่งขึ้น

แผนผังกระบวนการ (process map) อาจเรียบง่ายหรือมีรายละเอียดเท่าที่เห็นว่าจำเป็นหรือเท่าที่เวลามีเป็นความคิดที่ดีที่จะมุ่งเน้นไปที่ประเด็นที่สำคัญที่สุด (เช่นวัสดุที่มีน้ำหนักมากที่สุดพลังงานที่สำคัญ) ก่อนเพื่อหลีกเลี่ยงรายละเอียดที่ไม่จำเป็นแผนผังสามารถขยายได้ในภายหลังหากจำเป็น

มีประโยชน์ที่จะรวมวงจรชีวิตทั้งหมด (แม้ว่าจะทำการประเมิน cradle-to-gate/business-to-business เท่านั้น) เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มองข้ามการพิจารณา'ดาวน์สตรีม' ที่สำคัญของกิจกรรมคุณเช่นความสามารถในการรีไซเคิลเมื่อหมดอายุการใช้งานหรืออาจส่งผลต่อเฟสการใช้งาน

สำหรับแต่ละขั้นตอนในแผนผังกระบวนการ:

• ให้รายละเอียดของกิจกรรมเพื่อช่วยในการรวบรวมข้อมูล
• ระบุตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ (geographic location) ของแต่ละขั้นตอนที่แตกต่างกันหากเป็นไปได้
• รวมขั้นตอนการขนส่งและการจัดเก็บทั้งหมดระหว่างขั้นตอน

การกำหนดหน่วยการทำงานและการไหลอ้างอิง(functional unit and reference flows) เพื่อเปรียบเทียบผลิตภัณฑ์

 

เมื่อทำการเปรียบเทียบรอยเท้าคาร์บอนของผลิตภัณฑ์สิ่งสำคัญคือต้องมีหน่วยการทำงานที่ชัดเจนเพื่อทำการเปรียบเทียบหน่วยการทำงานจะถูกแปลเป็น 'การไหลอ้างอิง-reference flow' สำหรับแต่ละผลิตภัณฑ์ที่จะเปรียบเทียบการไหลอ้างอิง (reference flow) นี้เป็นปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นในการปฏิบัติตามหน่วยการทำงานและจะเฉพาะเจาะจงสำหรับแต่ละผลิตภัณฑ์ที่ประเมิน 

ตัวอย่างเช่นผลิตภัณฑ์สี 3 ชนิดที่แตกต่างกันอาจมีลักษณะเฉพาะดังต่อไปนี้: 

หน่วยการทำงาน: ทาผนังพื้นที่ 1 ตร.ม. ด้วยสีอิมัลชัน 1 รอบเป็นระยะเวลา 20 ปี 

สี	พื้นที่	ความทนทาน	การไหลอ้างอิง-referenceflow'
สี A	50 มล./ตร.ม.2	20 ปี	สี 50 มล
สี B	60 มล./ตร.ม.2	20 ปี	สี 60 มล
สี C	40 มล./ตร.ม.2	10 ปี	สี 80 มล

 

โดยการกำหนดหน่วยเปรียบเทียบเป็นหน่วยการทำงานแทนที่จะเป็นหน่วยปริมาตรสมรรถนะและ คุณลักษณะของแต่ละผลิตภัณฑ์จะถูกนำมาพิจารณาและสามารถเปรียบเทียบได้อย่างยุติธรรม

1.3. ข้อตกลงและบันทึกขอบเขตระบบของการศึกษา

เมื่อแผนผังกระบวนการเสร็จสมบูรณ์แล้ว จะสามารถใช้แผนผังเพื่อช่วยระบุว่าส่วนใดของระบบจะรวมหรือจะไม่รวมอยู่ในการประเมิน

จากขั้นตอนการกำหนดขอบเขตนี้ คุณควรจัดทำเอกสารและบันทึก 'ขอบเขตของระบบ' อย่างชัดเจนในกรอบของ:

•รายการขั้นตอนของวงจรชีวิตที่รวมอยู่ทั้งหมด (เช่น วัตถุดิบ การผลิต การใช้งาน การสิ้นสุดอายุการใช้งาน)

• รายการของกิจกรรมและกระบวนการทั้งหมดที่รวมอยู่ ในแต่ละขั้นตอนของวงจรชีวิต

• รายการของกิจกรรมและกระบวนการที่ยกเว้นทั้งหมด และขั้นตอนที่ดำเนินการเพื่อพิจารณาการยกเว้น

พิจารณาสิ่งต่อไปนี้เมื่อกำหนดขอบเขตของระบบ:

•การปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการดูดกลับก๊าซเรือนกระจกใดที่จะรวมถึง

• การประเมินแบบ cradle-to-gate (เช่น ธุรกิจกับธุรกิจ) เทียบกับ การประเมินแบบ cradle-to-grave (ธุรกิจกับผู้บริโภค)

•กระบวนการและกิจกรรมใดที่จะรวมหรือไม่รวม

• ขอบเขตของเวลา (time boundaries)

การปล่อยและการดูดกลับก๊าซเรือนกระจกใดที่จะรวมอยู่ด้วย

รอยเท้าคาร์บอนจะต้องรวมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด ที่ระบุไว้ในข้อกำหนด ซึ่งรวมถึงคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ไนตรัสออกไซด์ (N2O) และมีเทน (CH4) รวมถึงไฮโดรคาร์บอนประเภทฮาโลเจนที่หลากหลาย รวมถึง CFCs, HCFCs และ HFCs

โมเลกุลของ GHG แต่ละประเภทเหล่านี้มีความสามารถในการกักเก็บและแผ่พลังงานในปริมาณที่ต่างกันออกไป และด้วยเหตุนี้จึงมีส่วนทำให้เกิดภาวะโลกร้อนที่แตกต่างกันไป 'ความรุนแรง' สัมพัทธ์ของ GHG เมื่อเทียบกับคาร์บอนไดออกไซด์เรียกว่าศักยภาพในการทำให้โลกร้อน (GWP) เช่น 25 สำหรับก๊าซมีเทน

การดูดกลับคาร์บอนออกจากชั้นบรรยากาศ (เช่น จากพืชและต้นไม้) จะต้องรวมอยู่ในการประเมินด้วย ยกเว้นในกรณีของ ไบโอเจนิก(Biogenic carbon -สารที่มาจากชีวมวลแต่ยังไม่เป็นฟอสซิลหรือมาจากฟอสซิล) ที่มีอยู่ในอาหารหรือผลิตภัณฑ์อาหารสัตว์ นี่อาจเป็นลักษณะที่ยุ่งยากของกระบวนการคำนวณรอยเท้า (เช่น สำหรับกระดาษและวัสดุที่ทำจากไม้)

การประเมินจาก cradle-to-gate or cradle-to-graveเ?

อนุญาตให้มีการประเมินสองประเภท (รูปที่ 2) ซึ่งมักใช้ด้วยวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน:

1. Cradle to gate – ซึ่งคำนึงถึงขั้นตอนของวัฏจักรชีวิตทั้งหมดตั้งแต่การสกัดวัตถุดิบจนถึงจุดที่องค์กรทำการประเมิน

2. Cradle to grave – ซึ่งคำนึงถึงทุกขั้นตอนของวงจรชีวิตตั้งแต่การสกัดวัตถุดิบจนถึงการกำจัดเมื่อสิ้นสุดอายุ

การประเมินCradle-to-gate and cradle-to-grave

โดยทั่วไปจะใช้การประเมิน Cradle-to-Gate เมื่อผู้ซื้อขอให้ซัพพลายเออร์ให้ข้อมูลเกี่ยวกับรอยเท้าคาร์บอนของผลิตภัณฑ์ที่จัดหา ในกรณีนี้ การรายงานการปล่อยมลพิษที่เกิดขึ้นจนถึงจุดที่ผลิตภัณฑ์ถูกโอนไปยังผู้ซื้อเป็นเรื่องสมเหตุสมผล นอกจากนี้ยังช่วยให้สามารถคำนวณรอยเท้าที่เพิ่มขึ้นและรายงานทั่วทั้งห่วงโซ่อุปทาน

แม้จะมีประโยชน์ในบริบทนี้ แต่การประเมินแบบ cradle-to-gate ยังขาดความครบถ้วนสมบูรณ์ของการประเมินแบบ cradle-to-grave อย่างเต็มรูปแบบ และอาจพลาดผลกระทบในสัดส่วนที่มากสำหรับผลิตภัณฑ์บางอย่าง ตัวอย่างเช่น สำหรับผลิตภัณฑ์ที่ใช้พลังงาน รอยเท้าคาร์บอนโดยรวมส่วนใหญ่จะเป็นผลมาจากไฟฟ้าที่ใช้ในเฟสการใช้งาน ผลกระทบนี้จะรวมอยู่ในการประเมินจาก cradle-to-grave เท่านั้น

ด้วยเหตุผลนี้และเหตุผลอื่นๆ จึงควรระมัดระวังเมื่อบันทึกการประเมินจากcradle-to-gate เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นการประเมินจาก cradle-to-graveทั้งหมด (ดูขั้นตอนที่ 4 )

กระบวนการและกิจกรรมใดที่จะรวม?

ทุกกระบวนการและกิจกรรมที่เกิดขึ้นภายในขอบเขตของระบบที่กำหนดจะต้องได้รับการพิจารณาในการประเมิน กระบวนการและกิจกรรมเหล่านี้เชื่อมต่อโดยตรงกับผลิตภัณฑ์และจำเป็นต้องใช้ข้อมูล

ข้อกำหนดเกี่ยวกับองค์ประกอบของวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นต้องมี

องค์ประกอบของวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ •วัสดุการผลิต (เช่น การสกัดวัตถุดิบจากธรรมชาติ การเพาะปลูกพืช การปศุสัตว์ การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินโดยตรง) • พลังงาน (เช่น ไฟฟ้าที่ใช้ในการขับเคลื่อนเครื่องจักร เชื้อเพลิงที่ใช้ในการให้ความร้อนแก่อาคาร) •กระบวนการผลิตและการให้บริการ (เช่น การใช้ไฟฟ้าที่จำเป็นในกระบวนการ การปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยตรงซึ่งเป็นผลมาจากปฏิกิริยาเคมี) •การดำเนินงานของสถานที่ (เช่น ไฟฟ้าที่ใช้เพื่อให้แสงสว่างแก่ร้านค้าปลีก เชื้อเพลิงที่ใช้ในการทำความร้อนในสำนักงาน การรั่วไหลของสารทำความเย็นจากคลังสินค้า) •การขนส่ง (เช่น การขนส่งวัตถุดิบไปยังโรงงานแปรรูปโดยทางถนน ทางรถไฟ ทางอากาศหรือทางน้ำ การเคลื่อนที่ของสายพานลำเลียงภายในไซต์งาน การเดินท่อ) •การจัดเก็บ (เช่น พลังงานที่ต้องใช้ในการทำความร้อน ทำให้เย็น หรือให้แสงสว่างแก่คลังสินค้า พลังงานที่ใช้ในการเดินเครื่องตู้แช่แข็งที่ใช้ในการเก็บสินค้าก่อนใช้งาน) •เฟสการใช้งาน (เช่น พลังงานที่ใช้ไปเมื่อใช้ผลิตภัณฑ์) •สิ้นอายุการใช้งาน (เช่น ของเสียที่ทิ้งในหลุมฝังกลบ ของเสียที่รีไซเคิลเป็นผลิตภัณฑ์อื่น)

ขอบเขตสำหรับบริการ โดยทั่วไประบบผลิตภัณฑ์จะถูกจัดประเภทเป็นชุดของขั้นตอนที่เชื่อมต่อถึงกันซึ่งสามารถนำไปใช้กับผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่ (เช่น การสกัดวัตถุดิบ การผลิต การจำหน่ายและการขายปลีก การใช้งาน และการสิ้นสุดอายุการใช้งาน) อย่างไรก็ตาม การอธิบายวงจรชีวิตในลักษณะนี้อาจทำได้ยากขึ้นสำหรับบริการ เนื่องจากไม่ใช่ทุกช่วงของวงจรชีวิต ที่อาจมีความเกี่ยวข้อง และบางงานบริการอาจปรากฏขึ้นมากกว่าหนึ่งครั้ง ตลอดวงจรชีวิต ควรมีความพยายาม จัดหมวดหมู่ของวงจรชีวิตของบริการในลักษณะคล้ายผิผลิตภัณฑ์ที่รวมวงจรชีวิต เมื่อจำเป็น (เช่น การรวมการผลิตและการใช้อในขั้นตอนการส่งมอบบริการ) ในกรณีที่ไม่เหมาะสมที่จะจัดหมวดหมู่ของวัฏจักรชีวิตด้วยวิธีนี้ กระบวนการและการปล่อยมลพิษควรถูกจัดหมวดหมู่ตามกิจกรรมหลักของบริการ ซึ่งมีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งสำหรับการส่งมอบผลิตภัณฑ์ที่จับต้องไม่ได้ (เช่น การให้ความรู้) ตัวอย่างสองตัวอย่างที่แตกต่างกันของการให้บริการให้บริการซ่อมบำรุงรถยนต์และการให้บริการประกันภัยรถยนต์ . แบบแรกอาจจัดหมวดหมู่เป็นบางช่วงของวัฏจักรชีวิตทั่วไปที่ใช้ผลิตภัณฑ์ (เช่นการสกัดวัตถุดิบ การผลิต การจำหน่ายและการขายปลีก การใช้งาน และการสิ้นสุดอายุการใช้งาน) แต่อย่างหลังควรถูกจัดประเภทตามกิจกรรมหลัก – ซึ่งอาจรวมถึงข้อกำหนดของใบเสนอราคา ระยะเวลาคุ้มครอง บริการเคลมและต่ออายุกรมธรรม์

สิ่งอื่น ๆ ที่ไม่รวมอยู่ในการประเมิน • การปล่อยมลพิษที่เกี่ยวข้องกับการผลิต 'สินค้าทุน' – เช่น เครื่องจักรหรืออาคารที่มีอายุการใช้งาน >1 ปี (ควรรวมวัสดุสิ้นเปลืองที่มีอายุการใช้งาน <1 ปีไว้ด้วย) ยกเว้นในกรณีที่ข้อกำหนดเพิ่มเติมกำหนดเป็นอย่างอื่น • พลังงานที่มนุษย์ป้อนเข้าสู่กระบวนการและ/หรือกระบวนการแปรรูปขั้นต้น (เช่น หากเก็บผลไม้ด้วยมือมากกว่าการใช้เครื่องจักรในการเก็บ) •การขนส่งผู้บริโภคไปและกลับจากจุดซื้อปลีก •การขนส่งพนักงานไปและกลับจากสถานที่ทำงานปกติ

แม้ว่าผลิตภัณฑ์ทุกชิ้นจะแตกต่างกันและเกี่ยวข้องกับกระบวนการและกิจกรรมที่แตกต่างกัน แต่ตัวอย่างเหล่านี้อาจช่วยในกระบวนการคิดเมื่อพิจารณาถึงสิ่งที่จำเป็นต้องรวมไว้ โปรดดูแผนผังกระบวนการที่คุณพัฒนาในขั้นตอนที่ 1.2

การรวบรวมข้อมูลและสร้างแบบจำลองทุกกระบวนการและกิจกรรมเดียว อาจฟังดูเหมือนเป็นงานที่น่ากังวล แต่โปรดจำไว้ว่าข้อมูลทุติยภูมิที่เปิดเผยต่อสาธารณะสามารถนำไปใช้กับส่วนต่างๆ ของวงจรชีวิตได้เช่นกัน ซึ่งครอบคลุมกระบวนการและกิจกรรมที่หลากหลาย (ดูขั้นตอนที่ 2 ของคู่มือนี้)

ไม่รวมกระบวนการและกิจกรรม

อนุญาตให้มีการยกเว้นองค์ประกอบบางส่วนของรอยเท้าเพื่อให้กระบวนการง่ายขึ้น การไหลที่คาดว่าจะมีส่วนน้อยกว่า 1 เปอร์เซ็นต์ของรอยเท้าทั้งหมด สามารถแยกออกจากขอบเขตของระบบของรอยเท้าคาร์บอน โดยมีเงื่อนไขว่าอย่างน้อย 95 เปอร์เซ็นต์ของการปล่อยทั้งหมดคาดว่าจะรวมอยู่ด้วย

ก่อนแยกการไหลออกจากการศึกษาบนพื้นฐานนี้ให้ตรวจสอบว่ามีอะไรเกี่ยวกับส่วนประกอบหรือวัสดุเหล่านั้นที่อาจหมายความว่ามีการปล่อยมลพิษสูงกว่าปกติหรือไม่ สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อมีความเป็นไปได้ที่การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน (ดูขั้นตอนที่ 3.2 หัวข้อ 'การเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน') หรือเมื่อรวมวัสดุที่มีความเข้มสูงมาก (เช่น อะลูมิเนียม) เข้ากับวัสดุอื่นที่มีความเข้มต่ำ

วัสดุ. ตารางที่ 2 แสดงตัวอย่างทั่วไปของวัสดุและกระบวนการที่มีความเข้มสูงและต่ำ

การไหลที่ไม่รวมดังกล่าวอาจรวมถึงส่วนประกอบที่มีขนาดเล็กของผลิตภัณฑ์ที่ซับซ้อน หากผลกระทบมีแนวโน้มต่ำ (เช่น เครื่องปรุงรสในผลิตภัณฑ์อาหารหรือที่จับประตูในอาคารที่อยู่อาศัย) สารเคมีทำความสะอาดและสารเคมีรองหรือสารเคมีเสริมอื่น ๆ มักจะถูกแยกออกด้วยวิธีนี้ เนื่องจากสามารถขนส่งบรรจุภัณฑ์สำหรับวัตถุดิบจำนวนมาก

สิ่งสำคัญคือต้องมีการประเมินอย่างน้อยร้อยละ 95 ของมวลรวมและอย่างน้อยร้อยละ 95 ของผลกระทบที่คาดการณ์ไว้ทั้งหมดของผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย ให้ตรวจสอบสิ่งนี้ซ้ำอีกครั้งระหว่างการคำนวณลำดับความสำคัญของข้อมูล (ดูขั้นตอนที่ 1.4)

ขอบเขตของเวลา

รอยเท้าคาร์บอนได้รับการประเมินภายในขอบเขตเวลาที่กำหนดตกลง เช่น100 ปี สิ่งนี้ส่งผลต่อการคำนวณที่เก็บคาร์บอนภายในผลิตภัณฑ์ ตัวอย่างเช่น คาร์บอนไดออกไซด์ที่เก็บอยู่ในไม้หรือคอนกรีตอาจคงอยู่ในอาคาร เฟอร์นิเจอร์ หรือผลิตภัณฑ์อื่นๆ ที่มีอายุยืนนานกว่า 100 ปี

หากเป็นกรณีนี้ การปล่อยคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศในท้ายที่สุดจะเกินขอบเขต และไม่รวมอยู่ในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของผลิตภัณฑ์

คุณควรคำนึงถึงการจัดเก็บคาร์บอน(carbon storage)อย่างไรเมื่อเกิดขึ้น กรณีที่พบบ่อยที่สุดคือผลิตภัณฑ์มีอายุการใช้งานที่คาดการณ์ไว้มากกว่า 100 ปี หรือวัสดุอินทรีย์ที่ย่อยสลายช้า (เช่น ไม้ กระดาษ สิ่งทอจากธรรมชาติ) ถูกกำจัดไปที่หลุมฝังกลบ

โปรดทราบว่า หากคาดว่าการปล่อยมลพิษอย่างมีนัยสำคัญจะเกิดขึ้นเกิน 100 ปี เอกสารข้อกำหนดเพิ่มเติมอาจระบุว่าควรรวมสิ่งเหล่านี้ไว้ด้วย

1.4. จัดลำดับความสำคัญของกิจกรรมการรวบรวมข้อมูล

เมื่อกำหนดขอบเขตของระบบแล้วขั้นตอนต่อไปในขั้นตอนนี้คือการจัดลำดับความสำคัญของกิจกรรมการรวบรวมข้อมูลการรวบรวมข้อมูลมักเป็นขั้นตอนที่ใช้เวลาและทรัพยากรมากที่สุดในการประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์ดังนั้นการจัดลำดับความสำคัญของข้อมูลที่จำเป็นจึงเป็นความคิดที่ดีโดยปกติแล้วจะไม่คุ้มค่ากับการใช้เวลาและความพยายามอย่างมากในการรับข้อมูลที่แม่นยำและถูกต้องสำหรับระยะวงจรชีวิตที่มีผลกระทบน้อยมากต่อรอยเท้าโดยรวมความพยายามและลำดับความสำคัญควรเชื่อมโยงกับจุดประสงค์ที่ตั้งใจไว้ของการศึกษาด้วย

การตรวจสอบเบื้องต้นที่ดีคือการค้นหารอยเท้าคาร์บอนหรือการศึกษาการประเมินวัฏจักรชีวิต (LCA) ก่อนหน้านี้ที่ดำเนินการกับระบบผลิตภัณฑ์(หรือระบบผลิตภัณฑ์ที่คล้ายคลึงกัน) ที่จะทำการศึกษาการค้นหาทางออนไลน์อย่างรวดเร็วโดยใช้เครื่องมือค้นหาทั่วไปสามารถช่วยในเรื่องนี้ได้

คู่มืออุตสาหกรรมเช่นเอกสารอ้างอิงทางเทคนิคที่ดี (BAT reference documents (BREFs)) และคู่มืออาจให้ภาพรวมระดับสูงของระบบผลิตภัณฑ์เช่นเดียวกับข้อมูลทางเทคนิคซึ่งสามารถระบุฮอตสปอตที่มีศักยภาพได้

• วัตถุดิบมักเป็นฮอตสปอตสำหรับคาร์บอนฟุตพรินต์ของผลิตภัณฑ์การใช้รายการวัสดุและ/หรือแผนผังกระบวนการเป็นไปได้ที่จะทำการคำนวณ ‘back of the envelope’ อย่างรวดเร็ว เพื่อระบุพื้นที่ที่ผลกระทบมีแนวโน้มสูงดังนั้นควรรวบรวมข้อมูลปฐมภูมิ จัดลำดับความสำคัญ

• พลังงานที่ใช้ในกระบวนการผลิตมักจะมีส่วนสำคัญของการปล่อยมลพิษการดูแผนผังกระบวนการทำให้สามารถระบุกระบวนการที่เป็นไปได้ซึ่งมีแนวโน้มว่าจะใช้พลังงานจำนวนมากแม้ว่าจะทราบปริมาณการใช้พลังงานอย่างคร่าวๆ (เช่นจากคำแนะนำของอุตสาหกรรม) ก็เป็นไปได้ที่จะทำการคำนวณแบบ 'back of the envelope' แบบเดียวกันเพื่อให้มั่นใจว่าข้อมูลเฉพาะของวงจรชีวิตมมีความถูกต้องเหมาะสม

โปรดทราบว่าเอกสารข้อกำหนดเพิ่มเติม อาจให้คำแนะนำเกี่ยวกับจุดที่อาจเกิดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (potential hotspots)ที่มีนัยยะภายในระบบผลิตภัณฑ์และอาจให้คำแนะนำเกี่ยวกับการรวบรวมข้อมูลและการจัดลำดับความสำคัญ